avenhar (ẹ)

LvP

1. v. n.

'arriver, advenir'

2. avenhan

'étranger'

3. avenhat

'nécessaire'

Rn 5:489b [avenhat ]; Lv 1:109b

FEW 24:189b, 24:190a [ᴀᴅᴠᴇɴɪ̄ʀᴇ].

avengar, avenher