[bocart]

variante(s): bochart

adj.

'tacheté (au museau?), qui a un mufle tirant sur le noir'

D: 1421 Chaudes‑AiguesDAOA 162a (‑ch‑); LJFazyM 405 (‑ch‑); LJFazyM 626 (‑ch‑); LJFazyM 630 (‑ch‑); 1493 VebretDAOA 162a (‑ch‑)

FEW 1:582b [ʙᴜ̆ᴄᴄᴀ].

bocarda, castanh‑bocart