[bocart]
variante(s): bochart
adj.
'tacheté (au museau?), qui a un mufle tirant sur le noir'
D: 1421 Chaudes‑Aigues ⊂ DAOA 162a (‑ch‑); LJFazyM 405 (‑ch‑); LJFazyM 626 (‑ch‑); LJFazyM 630 (‑ch‑); 1493 Vebret ⊂ DAOA 162a (‑ch‑)
∅ FEW 1:582b [ʙᴜ̆ᴄᴄᴀ].
→ bocarda, castanh‑bocart